ای کاش همه ی ما انسانها به مرحله ایی از بلوغ فکری برسیم تابتوانیم جواب بدیها را با خوبیهایمان بدهیم راستش نمی خوام حالت نصیحتی یا اندرز را به نوشته ام بدهم بلکه تنها علتی که باعث شده چند سطری برایتان بنویسم این است که چرا ما آدمها خودمان خوشی های زندگیمان راخراب میکنیم مثلا اگر دوستم به من خیانت کرد بجای فکر کردن به انتقام چرا نباید به بخشیدن او بیندیشم شاید در نگاه اول این کار خیلی سخت باشه ولی نتیجه ای که به ما میده خیلی شیرینتر از سختی کار است اگه ببخشیم وعشق بورزیم وایثارگر باشیم وصلح را بجای نفرت وکینه جایگزین کنیم زندگی لبخند ش را به ما میزند چون اولین لبخند توسط ما زده شد واین حالت زیبایی را برایمان دو چندان میکنددر واقع آرامش وافتخار و سرافرازی این اولین لبخند تا ابد در دفتر زندگیمان ودر عظمت تاریخ به نام ما ثبت خواهد شد واز همه مهمترلبخندی است که خدا درپاسخ به تو میزند با در نظر گرفتن شیرینی وآرامش خوبی ها آیا شما هم چنان مایلیید بدی های زندگی را برای خودتان رقم بزنید وجزوه آن گروههایی باشبد که تاریخ زشتی وپوچی شخصیت شان را بازگو میکند .
امپراطوری بزرگ هخامنشیان
در حفظ این کشورها کوشا باشد و راه نگهداری این کشورها این است که در امور داخلی آن ها مداخله نکند و مذهب و شعائر
آنان را محترم شمرد .
اکنون که من از این دنیا می روم تو دوازده کرور دریک زر در خزانه داری و این زر یکی از ارکان قدرت تو می باشد، زیرا قدرت پادشاه فقط به شمشیر نیست بلکه به ثروت نیز هست. البته به خاطر داشته باش تو باید به این حزانه بیفزایی نه این که از آن بکاهی، من نمی گویم که در مواقع ضروری از آن برداشت نکن، زیرا قاعده این زر در خزانه آن است که هنگام ضرورت از آن برداشت کنند، اما در اولین فرصت آن چه برداشتی به خزانه بر گردان .
مادرت آتوسا ( دختر کورش کبیر ) بر گردن من حق دارد پس پیوسته وسایل رضایت خاطرش را فراهم کن .
ده سال است که من مشغول ساختن انبارهای غله در نقاط مختلف کشور هستم و من روش ساختن این انبارها را که از سنگ ساخته می شود و به شکل استوانه هست در مصر آموختم و چون انبارها پیوسته تخلیه می شود حشرات در آن به وجود نمی آید و غله در این انبارها چندین سال می ماند بدون این که فاسد شود و تو باید بعد از من به ساختن انبارهای غله ادامه بدهی تا این که همواره آذوغه دو یاسه سال کشور در آن انبارها موجود باشد و هر سال بعد از این که غله جدید بدست آمد از غله موجود در انبارها برای تامین کسری خوار و بار استفاده کن و غله جدید را بعد از این که بوجاری شد به انبار منتقل نما و به این ترتیب تو برای آذوقه در این مملکت دغدغه نخواهی داشت ولو دو یا سه سال پیاپی خشک سالی شود .
هرگز دوستان و ندیمان خود را به کارهای مملکتی نگمار و برای آنها همان مزیت دوست بودن با تو کافیست، چون اگر دوستان و ندیمان خود را به کار های مملکتی بگماری و آنان به مردم ظلم کنند و استفاده نا مشروع نمایند نخواهی توانست آنها را مجازات کنی چون با تو دوست اند و تو ناچاری رعایت دوستی نمایی.
کانالی که من می حواستم بین رود نیل و دریای سرخ به وجود آورم ( کانال سوئز ) به اتمام نرسید و تمام کردن این کانال از نظر بازرگانی و جنگی خیلی اهمیت دارد، تو باید آن کانال را به اتمام رسانی و عوارض عبور کشتی ها از آن کانال نباید آن قدر سنگین باشد که ناخدایان کشتی ها ترجیح بدهند که از آن عبور نکنند . اکنون من سپاهی به طرف مصر فرستادم تا این که در این قلمرو ، نظم و امنیت برقرار کند، ولی فرصت نکردم سپاهی به طرف یونان بفرستم و تو باید این کار را به انجام برسانی، با یک ارتش قدرتمند به یونان حمله کن و به یونانیان بفهمان که پادشاه ایران قادر است مرتکبین فجایع را تنبیه کند .
توصیه دیگر من به تو این است که هرگز دروغگو و متملق را به خود راه نده، چون هر دوی آنها آفت سلطنت اند و بدون ترحم دروغگو را از خود بران. هرگز عمال دیوان را بر مردم مسلط مکن و برای این که عمال دیوان بر مردم مسلط نشوند، قانون مالیات را وضع کردم که تماس عمال دیوان با مردم را خیلی کم کرده است و اگر این قانون را حفظ نمایی عمال حکومت زیاد با مردم تماس نخواهند داشت .
افسران و سربازان ارتش را راضی نگاه دار و با آنها بدرفتاری نکن، اگر با آنها بد رفتاری نمایی آن ها نخواهند توانست مقابله به مثل کنند ، اما در میدان جنگ تلافی خواهند کرد ولو به قیمت کشته شدن خودشان باشد و تلافی آن ها این طور خواهد بود که دست روی دست می گذارند و تسلیم می شوند تا این که وسیله شکست خوردن تو را فراهم کنند .
امر آموزش را که من شروع کردم ادامه بده و بگذار اتباع تو بتوانند بخوانند و بنویسند تا این که فهم و عقل آنها بیشتر شود و هر چه فهم و عقل آنها بیشتر شود تو با اطمینان بیشتری حکومت خواهی کرد .
همواره حامی کیش یزدان پرستی باش، اما هیچ قومی را مجبور نکن که از کیش تو پیروی نماید و پیوسته و همیشه به خاطر داشته باش که هر کسی باید آزاد باشد تا از هر کیشی که میل دارد پیروی کند .
بعد از این که من زندگی را بدرود گفتم ، بدن من را بشوی و آنگاه کفنی را که من خود فراهم کردم بر من بپیچان و در تابوت سنگی قرار بده و در قبر بگذار ، اما قبرم را مسدود مکن تا هر زمانی که می توانی وارد قبر بشوی و تابوت سنگی من را آنجا ببینی و بفهمی که من پدرت پادشاهی مقتدر بودم و بر بیست و پنج کشور سلطنت می کردم مردم و تو نیز خواهید مرد زیرا که سرنوشت آدمی این است که بمیرد، خواه پادشاه بیست و پنج کشور باشد ، خواه یک خارکن و هیچ کس در این جهان باقی نخواهد ماند، اگر تو هر زمان که فرصت بدست می آوری وارد قبر من بشوی و تابوت مرا ببینی، غرور و خودخواهی بر تو غلبه نخواهد کرد، اما وقتی مرگ خود را نزدیک دیدی، بگو قبر مرا مسدود کنند و وصیت کن که پسرت قبر تو را باز نگه دارد تا این که بتواند تابوت حاوی جسدت را ببیند.
زنهار، زنهار، هرگز خودت هم مدعی و هم قاضی نشو، اگر از کسی ادعایی داری موافقت کن یک قاضی بی طرف آن ادعا را مورد رسیدگی قرار دهد و رای صادر کند، زیرا کسی که مدعیست اگر قضاوت کند ظلم خواهد کرد.
هرگز از آباد کردن دست برندار زیرا که اگر از آبادکردن دست برداری کشور تو رو به ویرانی خواهد گذاشت، زیرا قائده اینست که وقتی کشوری آباد نمی شود به طرف ویرانی می رود، در آباد کردن ، حفر قنات ، احداث جاده و شهرسازی را در درجه اول قرار بده .
عفو و دوستی را فراموش مکن و بدان بعد از عدالت برجسته ترین صفت پادشاهان عفو است و سخاوت، ولی عفو باید فقط موقعی باشد که کسی نسبت به تو خطایی کرده باشد و اگر به دیگری خطایی کرده باشد و تو عفو کنی ظلم کرده ای زیرا حق دیگری را پایمال نموده ای .
بیش از این چیزی نمی گویم، این اظهارات را با حضور کسانی که غیر از تو اینجا حاضراند کردم تا این که بدانند قبل از مرگ من این توصیه ها را کرده ام و اینک بروید و مرا تنها بگذارید زیرا احساس می کنم مرگم نزدیک شده است
lotr:
موسیقی
موسیقی یکی از هُـنرها است. هنر مانند زبان ، از کودکی آموخته می شود. هنر با انسان متولد نمی شود. اگر از کودکی یاد بگیریم که به هنر توجه داشته باشیم، می توانیم هنر را بشناسیم و از آن لذت ببریم.
همه ی انسان ها زمانی از وَقت روزانه ی خود را زَمزَمه می کنند. زمانی که به آهنگی گوش می دهیم و آن را زمزمه می کنیم ، یا در سکوت به آهنگی که بارها شنیده ایم و از آن خاطره داریم فکر می کنیم و آن را زمزمه می کنیم ، شاید هم بلند بخوانیم! ولی کمتر کسی است که به نوع و تکنیک موسیقی فکر کند.
ما ازکودکی با لـالـایی مادر با موسیقی آشنا می شویم. ولی کُـدام ایرانی را می شناسی که فکر کند که لـالـایی مادرش که در کودکی شنیده ، در دستگاه دَشتی خوانده شده است؟ یا فروشنده ی دوره گََـرد در کوچه و بازار با آواز در دستگاه اَبوعَطا و یا دَستگاه اَفشاری جنس خود را تبلیغ می کند.
تاریخچه ی موسیقی
با این که تاریخ کشور ایران بیش از 2500 سال قدیمی است و از آن زمان ها سنگ نوشته هایی باقی مانده که از تمدن آن زمان تعریف می کند ولی در این سنگ نوشته ها از موسیقی نام بُـرده نشده است. تاریخ نویسان هم خیلی کم به موسیقی قدیمیِ ایرانی اشاره کرده اند.
اولین نوشته ها درباره ی موسیقی در ایران قدیم از دوران شاهان ساسانی است. شاهان ساسانی به موسیقی اَهمیت زیادی می دادند. در دَربارِ خُـسرو پَرویز ساسانی نوازندگان و موسیقی دانان زیادی زندگی می کردند. بـاربَـد نَـوازنده و خواننده ی بزرگ در آن زمان کارهای تازه ای در موسیقی انجام داده بود. باربد 360 نوع موسیقی برای 360 روز سال نوشته بود که هر روز موسیقیِ مخصوص آن روز در دربار خسرو پرویز نَـواخته می شد.
در آن زمان هر سال را 360 روز حساب می کردند و 5 روز آخر سال در تقویم نوشته نمی شد !
باربَـد نَـوازَنده و خواننده بود. او شعر و آهنگ ها را خودش تهیه و اِجرا می کرد.
بَـهرام گـور پادشاه دیگر ساسانی به موسیقی , رقص و تَـفریح علاقه ی زیادی داشت. در دَربار بهرام همیشه 400 موسیقی دان و رقاص آماده ی هُـنرنَـمایی بودند. به دستور بهرام گور از هندوستان چند هزار خواننده و رقاص به ایران آورده بودند. این هنرمندان وظیفه داشتند در شهرها و دهات ایران بگردند و با رقص و آواز مردم را سرگرم کنند. مردم هم وظیفه داشتند که جای استراحت و خواب و هم چنین غذای این عده را فراهم کنند.
در دوره شاهان ساسانی موسیقی دانان و نوازندگان دیگری هم زندگی می کردند که نام آن ها در تاریخ ثبت شده است. نَـکیسا چنگ می نواخت, بامشاد و رامتین هم از نوازندگان معروف آن دوره بودند. از این موسیقی دانان بزرگ فقط نامی در تاریخ باقی مانده است. با این که موسیقی در این دوره تکامل زیادی پیدا کرد و دستگاه های موسیقی ایرانی در این دوره به وجود آمدند ولی ما اطلاع زیادی از نوع موسیقی نداریم. زیرا موسیقی در ایران همیشه به صورت شفاهی نواخته می شد و نوشته نمی شد به همین دلیل از پیشرفت و تکامل آن در قدیم اطلاعی در دست نیست.
مَـزدک پیامبَـر ایرانی هم به موسیقی اهمیت زیادی می داد. مزدک اعتقاد داشت که 4 قدرت نَـزد خُـدای آسمان ها ایستاده اند و خدا با کمک این قدرت ها دنیا را اداره می کند.
قُـدرت شُـعور Förnuftets kraft
قـدرت عَـقل Visdomens kraft
قـدرت حـافِـظه Minnes kraft
قـدرت شادی Glädjens kraft
***********************
پس از حمله ی عرب ها به ایران موسیقی ایرانی کم کم به کشورهای عربی و به دربار خلیفه های مسلمان راه یافت. با رَواج اسلام و با قدرت گرفتن خلیفه ها در بعضی از دوره ها موسیقی حَـرام بود و گاهی هم به فَـراموشی سِـپُـرده می شد. ولی بعضی از خلیفه های عَـباسی مثل مَـهدی خلیفه ی سوم عباسی به موسیقی اهمیت می داد ولی همیشه موسیقی را از پشت ِپَـرده می شنید و اجازه نمی داد که نوازندگان جلوی چشم او باشند! شاید فکر می کرد کَـمتَـر گناه دارد!
در دربارِ مأمون خلیفه ی دیگر عباسی موسیقی دان بزرگ اِبراهیم موصلی (121 تا 183 خورشیدی - 742 تا 804 میلادی) زندگی می کرد که عود می نواخت و صدای خوشی داشت. ابراهیم موصلی شاگردان زیادی تربیت کرده بود از جمله کارهای چند دختر که خواننده بودند ، بسیار مورد توجه بود.
تا این زمان موسیقی به صورتِ عَـمَـلی اِجرا می شد. آهنگ سازان و نَـوازندگان از راه شنیدن, موسیقی را فَـرا می گرفتند و اجرا می کردند. هیچ گونه قانون , دَـستور و یا نوشته ای برای ثبت موسیقی در ایران وجود نداشت. ولی کم کم با تماس بیشتر با یونان که در آن زمان موسیقی پیشرفته ای داشت, ایرانیان را هم به فکر جمع آوری و تَـکامل موسیقی واداشت.
اولین کتاب درباره ی موسیقی ایرانی را ابو نصر فارابی (252 تا 339 خ – 873 تا 960 م) به زبان عربی نوشت. فارابی فیلسوف بزرگ ایرانی- عربی که بعد از اَرَسطو به معلم دوم معروف است, با استفاده از قوانین و دستورهای یونانی در آن زمان توانست موسیقی ایرانی را به شکل عِـلمی بنویسد. ولی متاسفانه نویسندگان و موسیقی شناسان بعد از فارابی کمک زیادی به تَـکامل و پیشرفت آن نکردند و نوشته های فارابی را بدون تَـحقیق بیشتر و نَـظرهای تازه تر دوباره بازنویسی کردند.
درباره ی موسیقی دارد.kompendium پور سینا ( ابوعلی سینا Avicena ) دو رساله
پور سینا هم با استفاده از سیستم یونانی در آن زمان موسیقی ایرانی را بررسی می کند. رساله های پور سینا جزو اولین نوشته ها به زبان فارسی درباره ی موسیقی ایرانی است.
******************
پس از انقلاب مَـشروطه حدود( 1285 خ – 1905 م) و آشنایی بیشتر مردم با فرهنگ و هنر اروپایی, عده ای از موسیقی دانان سعی کردند موسیقی ایرانی را هم مانند موسیقی اروپایی به صورت مُـدرن و علمی بنویسند. اُستاد دَرویش و استاد حسین قُـلی از نخستین کسانی بودند که این راه را شروع کردند.
officielltموسیقی رَسمی موسیقی سُـنتی traditionellt موسیقی مِلی nationellt
و یا به طور کلی موسیقی ایرانی را دستگاه نام گذاری کرده اند و هر دستگاه را به بَـخش هایی تـقسیم کرده اند.
موسیقی ایرانی به هَـفت دستگاه تقسیم می شود:
دستگاه ماهور – دستگاه هُـمایون – دستگاه سه گاه – دستگاه چهارگاه – دستگاه شور – دستگاه نَـوا – دستگاه راست پنج گاه
چون بعضی از این دستگاه ها شباهت زیادی با هم دارند, اُستاد وزیری یکی از موسیقی دانان ایرانی این تقسیم بندی را به صورت زیر به 5 دستگاه تقسیم کرد :
دستگاه ماهور – دستگاه هُـمایون – دستگاه سه گاه – دستگاه چهارگاه – دستگاه شور
دستگاه ها به بَـخش های زیادی تقسیم می شوند. مثل :
پیش دَرآمَـد – مَـقام – گوشه – آواز ...
*****************
موسیقی ایرانی ( رَسمی – سُـنتی – ملی ) در دوره های مختلف به قسمت هایی تقسیم شده که هر قسمت جدا از موسیقی رسمی تکامل پیدا کرده است. موسیقی ایرانی دوره ی جدید ر ا به قسمت های زیر می توان تقسیم کرد :
موسیقی مَجلِـسی Kammarmusik
که در دوره های قدیمی موسیقی اَندَرونی و یا موسیقی شبستانی هم نام گذاری شده بود. این موسیقی در خانه ها و یا به طور مَـخفی برای عده ی مخصوصی نواخته می شده است. موسیقی مجلسی از اروپا به ابران آمد و در دوره شاهان قاجار اَهمیت زیادی داشت. در دوره ی قاجار و بعد این موسیقی را د ونوع مختلف اجرا می کردند. یکی موسیقی مجلسی زَنانه که فقط برای زن ها نواخته می شد و شنیدن آن برای مردها حَـرام بود. نوع دیگر موسیقی مجلسی مردانه که فقط برای مردها نواخته می شد و شنیدن این موسیقی برای زن ها حرام بود. این تقسیم بندی از بین رفته است.
موسیقی مَـحَـلی یا فولکلوریک Folklore
این موسیقی مخصوص یک گروه مردم از یک محل است که با موسیقی محل های دیگر تَـفاوُت دارد. مثل موسیقی محلی خُـراسان – موسیقی گیلَـکی – موسیقی لُـری – موسیقی بَـندَری ...
موسیقی مَـذهَـبی Religiös
موسیقی مذهبی در تمام دین ها وجود دارد. ایرانیان قبل از اسلام که دین زرتشتی داشتند, مراسم مذهبی را با موسیقی و آواز مخصوص اجرا می کردند. پس از اسلام هم این موسیقی به صورت روضه خوانی – سینه زَنی – تَـعزیه خوانی و مَـرثیه خوانی در ایران اسلامی رَواج زیادی پیدا کرد.
موسیقی خانقاهی
موسیقی خانقاهی نوعی موسیقی مذهبی است که بین صوفی های شیعه و سُـنی رواج دارد. این موسیقی در خانقاه همراه با خواندن شعرهای مَـثـنَـوی مولانا (مولَـوی) و یا شعرهایی از شاعران دیگر نواخته می شود.
موسیقی رَزمی یا موسیقی جَـنگی Marsmusik
از موسیقی رزمی برای به هیجان آوردن و تحریک سربازان برای جنگیدن استفاده می شود. سابقه ی تاریخی این نوع موسیقی در ایران به زمان کورش هَـخامَتنشی می رسد. در شاهنامه ی فِـردوسی نیز از رَجَز خوانی و موسیقی رزمی نام برده شده است.
موسیقی زورخانه نیز نوعی موسیقی رزمی است.